ฤดูที่แตกต่าง

ช่วงนี้ก็ใกล้ช่วงหน้าหนาวแล้ว

เรียกว่าช่วงปลายฝนต้นหนาวเลยหล่ะ

สำหรับฉันแต่ละฤดูเนี่ย มันมีอะไรให้จดจำต่าง ๆ กันไป

 

ฤดูร้อน

ทำให้ฉันนึกถึงตอนเรียนอยู่ช่วงประถม-มัธยม

มันเป็นฤดูที่แสนจะมีความสุขเพราะได้ปิดเทอม ไม่ต้องไปโรงเรียน

ได้อยู่บ้าน ไปว่ายน้ำ เล่นบาสฯ ไปหอสมุดทั้งวัน นอนดึกได้

มีเวลาเล่นเต็ม ๆ วัน แต่พอมาถึงช่วงเรียนมหาลัย

ฤดูร้อนก็ปิดเทอมเหมือนกัน แต่ฉันก็ไม่ได้กลับบ้าน ไม่ได้เที่ยวเล่น

กลายเป็นฤดูแห่งกิจกรรม และเรียนซัมเมอร์ เหอ ๆ

แต่ก็ชอบที่ได้ทำกิจกรรม ทั้งติวฟรี ทั้งเชียร์ ทั้งรับน้อง ทำสมุดห้อง ฯลฯ

แต่ตอนนี้ไม่มีอีกแล้ว ฤดูร้อนก็ต้องทำงาน แอบอิจฉาคนที่ได้ปิดเทอมอ่ะ

 

ฤดูฝน

เป็นฤดูที่น่าเบื่อมาก เพราะไปไหนไม่ได้เลย

ตอนที่ฉันยังอยู่ปัตตานี มันมีแค่สองฤดูคือร้อนกับฝน

แล้วฤดูฝนเนี่ยมันนานมากตั้ง 7-8 เดือนแหน่ะ เริ่มประมาณพฤษภา

วันที่ฝนตกหนัก ๆ เนี่ยเซ็งมาก ต้องอยู่แต่ในบ้าน

เสื้อผ้าซักไว้ก็แห้งยากมาก

ช่วงนี้ในบ้านฉันก็จะมีแต่เสื้อผ้าที่เอามาตากไว้ในบ้าน

แถมต้องเตรียมระวังน้ำท่วมอีกต่างหาก

 

ฤดูหนาว

จริง ๆ แล้วฉันเพิ่งทำความรู้จักกับฤดูนี้อย่างจริงจังเมื่อไม่นานนี้เอง

พอฉันมาเรียนที่กรุงเทพฯ จึงได้รู้ว่าฤดูหนาวเนี่ย มันหนาวจริง ๆ

แต่ฉันก็ชอบนะ ยิ่งฤดูหนาวตอนกลางคืน มันทำให้รู้สึกเหงา ๆ

ยิ่งได้ฟังเพลงอารมณ์เหงา ๆ นะ เข้ากับบรรยากาศมาก

พอถึงฤดูหนาว ก็แสดงว่าใกล้จะเข้าเทศกาลปีใหม่

ใกล้เทศกาลลานเบียร์ อันนี้ชอบมาก แต่เปลืองตังค์นะ

โดยรวมแล้วฉันชอบฤดูนี้ที่สุดเลย

 

ใครจะชอบฤดูไหน หรือไม่ชอบฤดูไหน

ยังไง ๆ ก็ต้องเจอกับมันทุกฤดู เลือกไม่ได้

เหมือนกับชีวิต เลือกไม่ได้หรอกว่าจะไม่เจออุปสรรคเลย

ยังไงก็ต้องเจอ แต่จะรับมือกับมันยังไงให้ดีที่สุดเท่านั้นเองเนอะ

ทามจาย ทามจาย

 

อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง

เมื่อวันเวลาที่ฝนจางหาย ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ

ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ………